Το πόκερ του χαρτοπαίκτη

Είναι άλλο να παίζεις ποκεράκι με την παρέα κι άλλο να ξέρεις τα κόλπα τα ωραία…
Το πόκερ είναι παιχνίδι στρατηγικής όσο είναι και τύχης. Οι κορυφαίοι τζογαδόροι δεν είναι τυχεροί, διαθέτουν ικανότητες που τους ξεχωρίζουν από τον μέσο παίκτη. Και μάλιστα δεν είναι και πολλοί αυτοί που κατέχουν όλα τα πνευματικά χαρακτηριστικά που απαιτούνται για να γίνουν top παίκτες πόκερ…
Ας μπούμε όμως στο μυαλό ενός κορυφαίου ποκερά και ας δούμε τι είναι αυτό που τον κάνει τόσο καλό. Θες κι ένα hint; Η υπομονή και η αυτοκυριαρχία είναι δύο από τα σημαντικότερα προσόντα που πρέπει να έχει ένας χαρτοπαίκτης. Χωρίς αυτές τις αρετές, έχεις χάσει πριν καν ξεκινήσεις, ανεξάρτητα από το πόσο επιδέξια παίζεις.
Σκοπός. Ο καλός τζογαδόρος έχει ένα μόνο πράγμα στο μυαλό του όταν κάθεται σε ένα τραπέζι: να πάρει τα λεφτά των άλλων! Δεν βρίσκεται εκεί για να διασκεδάσει ή να σκοτώσει τον χρόνο του, δεν είναι παιχνίδι γι’ αυτόν. Σύγκρινε τη διάθεσή σου όταν παίζεις πόκερ με του επαγγελματία τζογαδόρου και θα δεις ότι διαφέρουν κατά πολύ οι σκοποί σας. Αυτός δεν παίζει, δουλεύει…
Συγκέντρωση. Ο τυπάς δεν αφήνει τίποτα να του αποσπάσει την προσοχή από τον σκοπό του. Δεν εκφοβίζεται από τους άλλους παίκτες ούτε και μπορούν να τον επηρεάσουν ψυχολογικά. Όταν παίζει, βάζει στην άκρη την προσωπική του ζωή, ό,τι πρόβλημα κι αν έχει στον έξω κόσμο, δεν το μεταφέρει ποτέ στο τραπέζι.
Νοημοσύνη. Ο καλός τζογαδόρος δεν είναι παίξε-γέλασε: η αναλυτική του σκέψη είναι στα φόρτε της και μπορεί να εκτελέσει πολύ γρήγορα νοητικούς συλλογισμούς, όπως ο συνεχής υπολογισμός των πιθανοτήτων και των ποσοστών (ναι, ο χαρτοπαίκτης τα κάνει αυτά, πάντα!). Γνωρίζει ποια είναι τα φύλλα που θα παίξει και μέχρι πόσο θα τα παίξει, έχει συνολική στρατηγική στο παίξιμό του. Όσο για τους αντιπάλους, εννοείται ότι προσπαθεί -και τα καταφέρνει συνήθως- να καταλάβει την παικτική συμπεριφορά τους και να προβλέψει την επόμενη κίνησή τους.
Πειθαρχία. Ο χαρτοπαίκτης βάζει λουκέτο όταν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές. Σε καμία περίπτωση δεν θα χάσει ούτε λεπτό παραπάνω από όσο πρέπει. Αυτό του επιτρέπει να αποφεύγει με ευκολία σερί απωλειών, τα οποία είναι ικανά να γονατίσουν ακόμα και τον ικανότερο παίκτη.
Παρατηρητικότητα. Παρακολουθεί τα πάντα. Είπαμε, είναι εκεί για να σε ξελαφρώσει από τα ωραία σου λεφτουδάκια! Αναζητεί τραπέζια με αδύναμους παίκτες και αναγνωρίζει τα σημάδια και τις μικρο-εκφράσεις σου πιο γρήγορα κι από τον ίσκιο του. Μη σε καταπλήξει αν σου πει τι φύλλα κρατάς στο χέρι…
Ψυχραιμία. Ο άνθρωπος αυτός είναι τέρας ψυχραιμίας, παραμένει ατάραχος ακόμα και στις πιο κρίσιμες στιγμές. Δεν αναστατώνεται όταν χάνει ούτε το παίρνει πάνω του όταν κερδίζει. Έχει την ίδια ακύμαντη ψυχολογία καθ’ όλη τη διάρκεια του τραπεζιού.
Υπομονή. Εδώ είναι η μεγάλη διαφορά: ο χαρτοπαίκτης δεν περιμένει ότι θα κερδίζει συνέχεια, ξέρει ότι αυτό είναι αδύνατον. Κάθεται απλώς και περιμένει τις καλές ευκαιρίες! Θα το ξαναπώ: κάθεται απλώς και περιμένει τις καλές ευκαιρίες…